Intuïtie betekent letterlijk in het Latijn ‘Innerlijk weten’. Iedereen wordt met deze functie geboren. Je weet iets zonder dat je erover hebt nagedacht. Jouw instinct.

Vroeger (zeg maar vanaf mijn pubertijd) heb ik absoluut níet genoeg op mijn intuïtie vertrouwd… Tuurlijk voelde ik hem wel, maar ik drukte hem net zo hard weer weg. En leunde op mijn ratio. Feiten. Lekker veilig. Dat ik hierdoor niet de beste keuzes maakte, spreekt voor zich…

Thank god is daar verandering in gekomen. Eind twintig was ik, toen ik heel bewust het pad van persoonlijke en spirituele ontwikkeling insloeg. Door middel van zelfkennis en bewustzijn begon ik oude patronen los te laten. Zo creëerde ik ruimte voor gevoel. En vertrouwen. In mezelf. Mijn intuïtie volgen werd belangrijk. Je zou het best een transformatie kunnen noemen.

Mijn verhaal is geen uitzondering. Velen struggelen met een balans in gevoel versus verstand. Tijdens consulten krijg ik regelmatig de vraag: ‘Hoe weet je of iets angst of intuïtie is?’ Een goede vraag. Ik vergelijk het vaak met een situatie: Stel, je wandelt in een stad die je nog niet kent. Je wandelt een beetje door de straten en bekijkt allerlei mooie dingen die je onderweg tegenkomt. Je loopt de hoek om naar het volgende zijstraatje, maar opeens bekruipt je een vreemd gevoel. Je besluit dit zijstraatje over te slaan en het volgende straatje in te slaan. Exact dít is intuïtie. In de psychologie wordt deze niet voor niets ‘impliciete ingeving’ genoemd. In een split second komt deze binnen. Hij valt niet te verklaren. Maar volg hem, alsjeblieft. Want hij is er voor je en helpt je om in lastige situaties een beslissing te nemen. Jóuw intuïtie..